Dzisiaj w Kościele obchodzimy Wniebowzięcie NMP. Dogmat ten choć praktykowany od IV wieku na Wschodzie, a od VI na Zachodzie został zatwierdzony dopiero w 1950 roku przez Papieża Piusa XII.
Maryja jest dla nas wzorem do naśladowania. Idąc za Jej przykładem uczymy się posłuszeństwa wobec Boga, uczymy się pokory, wytrwałości. Maryja pokazuje nam, że należy wszystko oddać Bogu, zawierzyć się Mu i ufać we wszystkim. Należy iść Jego Drogą, brać Krzyż i naśladować Go. Wypełniać powołanie, słuchać Jego głosu, karmić się Jego Słowem i Ciałem. Otwierać przed Nim swoje serce, nie lękać się, nawet w cierpieniach, przeciwnościach, grzechach, słabościach mamy ufać Bogu i zwracać się do Niego - On zawsze jest przy nas i wspiera nas. Mimo, że czasami nie potrafimy zrozumieć Bożych planów, świat, troski przytłaczają nas to nie bójmy się - Matyja też nie wszystko rozumiała, też cierpiała patrząc na Mękę i Śmierć własnego Syna. Mimo tego oddała się Bogu i była Mu posłuszna. I my idąc za Jej przykładam tak czyńmy. Nie bójmy się Ona jest z Nami. A jeśli Ona to i sam Chrystus!
Wniebowzięcie ukazuje nam też jeszcze jedno piękno wiary - mianowicie - Niebo, nasze Zmartwychstanie, życie w Boskiej Chwale Boga na całą wieczność. Nasz rozum nigdy nie pojmie tak wielkie tajemnicy jaką jest życie wieczne, ale mimo to radujmy się, że Bóg nagrodzi nas, za nasze oddanie się Mu, za naszą miłość, wierność, sprawiedliwość wobec Niego i bliźnich. Wniebowzięcie więc daje nam nadzieję, że tak jak Chrystus zmartwychstaniemy, że tak, jak On pokonamy śmierć, że tak jak Matka Boża wejdziemy do Królestwa Niebieskiego. Musimy tylko iść za Chrystusem i zadać sobie ważne pytanie - Czy pragnę Nieba? Czy chcę żyć z Chrystusem w wieczności...?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz