Szczęść Boże !
W Kościele rozpoczynamy okres Wielkiego Postu - nawrócenia do Boga. Środa Popielcowa jest naszym startem - do 40 dni zadumy, refleksji, pokuty, do postu, który kiedyś przeżył sam Jezus Chrystus. Podczas Mszy Św. kapłan posypuje nam głowy popiołem wypowiadając słowa: "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" lub "Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz". Jest to znak naszej pokuty i słabości, ale też bezgranicznej Miłości Boga wobec każdego człowieka. Przypomina nam też o życiu doczesnym i tym wiecznym.
Dzisiaj jednak pragnę skupić się na przeżywaniu Wielkiego Postu - ks. Krzysztof z mojej parafii bardzo ładnie przedstawił to dzisiaj w swoim rozważaniu: "Pewnie, że ważne są nasze postanowienia ( zwłaszcza te duchowe), ważna jest modlitwa, jałmużna, post. Ale zadajmy sobie pytanie, czy nie robimy tego na pokaz? Czy naprawdę nosimy Boga w sercu i pragniemy nawrócenia - nie sztucznego, ale prawdziwego, takiego z Miłości." Ten okres jest czasem pokuty, refleksji - nad życiem, naszą wiarą, miejscem w świecie. Podkreśla też najważniejesze wydarzenie dla każdego z nas - to, że Jezus złożył Napiękniejszą Ofiarę - Siebie Samego. Dał się pobić, znieważyć, dał się Ukrzyżować, aby nas wybawić - bo On kocha nas bezgraniczną Miłością. I nic tego nie zmieni. Ks. Krzysztof:" Krzyż więc nie jest znakiem poniżenia, hańby. Jest znakiem Najwyższej Ofiary. Popatrz dłużej na Krzyż, Jezus woła do Ciebie: Co jeszcze mam dla Ciebie zrobić, abyś się nawrócił?"
Mamy 40 dni. To bardzo dużo czasu. Nawrócenie jest na wyciągnięcie ręki. Wystarczy chcieć - ale tak z głębi serca. Upaść, okazać skruchę, przeprosić. Pokochać Jezusa, z całego swojego serca. On czeka na Ciebie i nigdy Cię nie opuści. Pamiętaj o tym...
"Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego..."
Ps 51
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz