Naprawdę warto iść za Chrystusem...
poniedziałek, 30 kwietnia 2012
niedziela, 29 kwietnia 2012
Dobry Pasterz
Szczęść Boże!
Obchodzimy dzisiaj IV Niedzielę Wielkonacną, zwaną też Niedzielą Dobrego Pastrza, kiedy to wspominamy męczeństwo polskich duchownych podczas II wojny światowej. Ropoczyna ona też tydzień modlitw o powołania kapłańskie i zakonne.
Jezus Chrystus jest Pastrzem każdego z nas. On opiekuje się nami, troszczy się, trwa przy nas, nie pozwala nam zagubić się, nie pozwala nam zwątpić i popaść w grzech. Cały czas oręduje za nami. Jest naszą Drogą, Prawdą i Życiem. Będąc z Nim, zawierzając Mu nasze życie, nie upadniemy, ale odnieśmy zwycięstwo. I zyskamy życie wieczne.
Również i my jesteśmy pastrzami. Iluż ludzi wokół nas potrzebuje opieki, troski, dobrego słowa, miłego gestu, modlitwy. Bądźmy tacy, jak Jezus. Pomagajmy, kochajmy, nie oczekując niczego w zamian. Bo prawdziwa miłość jest aktem całkowitego oddania - drugiemu człowiekowi i Bogu.
Nie zapominajmy też o modlitwie za naszych kapłanów i za nowe powołania. Z każdym z nich Jezus dzieli się swoją pasterską władzą. On powierzył nas - stado im. Abyśmy budowali silną, mocną i trwającą w Bogu Owczarnię.
Obchodzimy dzisiaj IV Niedzielę Wielkonacną, zwaną też Niedzielą Dobrego Pastrza, kiedy to wspominamy męczeństwo polskich duchownych podczas II wojny światowej. Ropoczyna ona też tydzień modlitw o powołania kapłańskie i zakonne.
EWANGELIA (J 10,11-18)
Jezus powiedział:
„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz.
Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je potem znów odzyskać. Nikt mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca”.
Jezus powiedział:
„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz.
Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je potem znów odzyskać. Nikt mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca”.
Jezus Chrystus jest Pastrzem każdego z nas. On opiekuje się nami, troszczy się, trwa przy nas, nie pozwala nam zagubić się, nie pozwala nam zwątpić i popaść w grzech. Cały czas oręduje za nami. Jest naszą Drogą, Prawdą i Życiem. Będąc z Nim, zawierzając Mu nasze życie, nie upadniemy, ale odnieśmy zwycięstwo. I zyskamy życie wieczne.
Również i my jesteśmy pastrzami. Iluż ludzi wokół nas potrzebuje opieki, troski, dobrego słowa, miłego gestu, modlitwy. Bądźmy tacy, jak Jezus. Pomagajmy, kochajmy, nie oczekując niczego w zamian. Bo prawdziwa miłość jest aktem całkowitego oddania - drugiemu człowiekowi i Bogu.
Nie zapominajmy też o modlitwie za naszych kapłanów i za nowe powołania. Z każdym z nich Jezus dzieli się swoją pasterską władzą. On powierzył nas - stado im. Abyśmy budowali silną, mocną i trwającą w Bogu Owczarnię.
Modlitwa o nowe powołania:
O Jezu, Boski Pasterzu, który powołałeś Apostołów, aby ich uczynić łowcami dusz, pociągnij ku sobie gorące i szlachetne umysły młodych i uczyń ich swoimi naśladowcami i swoimi sługami. Spraw, by pragnęli tak jak Ty powszechnego odkupienia, dla którego ustawicznie ponawiasz na ołtarzu swoją ofiarę.
Panie, który żyjesz, aby się wstawiać za nami, otwórz przed nimi takie horyzonty, by dostrzegli cały świat, w którym wznosi się niema prośba tak wielu braci o światło prawdy i ciepło miłości; spraw, by odpowiadając na Twoje wołanie, przedłużali tu, na ziemi, Twoją misję, budowali Twoje Ciało Mistyczne - Kościół i byli solą ziemi i światłością świata.
Rozszerz, Panie, Twoje miłościwe wołanie również na wiele serc kobiecych, czystych i wielkodusznych i wlej w nie pragnienie doskonałości ewangelicznej, oddania się w służbie Kościołowi oraz braciom potrzebującym pomocy i miłości. Amen.
papież Paweł VI
Panie, który żyjesz, aby się wstawiać za nami, otwórz przed nimi takie horyzonty, by dostrzegli cały świat, w którym wznosi się niema prośba tak wielu braci o światło prawdy i ciepło miłości; spraw, by odpowiadając na Twoje wołanie, przedłużali tu, na ziemi, Twoją misję, budowali Twoje Ciało Mistyczne - Kościół i byli solą ziemi i światłością świata.
Rozszerz, Panie, Twoje miłościwe wołanie również na wiele serc kobiecych, czystych i wielkodusznych i wlej w nie pragnienie doskonałości ewangelicznej, oddania się w służbie Kościołowi oraz braciom potrzebującym pomocy i miłości. Amen.
papież Paweł VI
" Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię. Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. "
piątek, 27 kwietnia 2012
Niechaj z nami będzie Pan!
Niechaj z nami będzie Pan - alleluja.
Niech obroną będzie nam - alleluja.
Jego słowo wiecznie trwa - alleluja,
Wieczną prawdę w sobie ma - alleluja.
Chcemy zgłębić słowa treść - alleluja,
Braciom je radośnie nieść - alleluja.
Chcemy nim na co dzień żyć - alleluja.
I w przyjaźni z Bogiem być - alleluja.
Źródło życia, Panie nasz - alleluja.
Ty nam wieczne życie dasz - alleluja.
Niech obroną będzie nam - alleluja.
Jego słowo wiecznie trwa - alleluja,
Wieczną prawdę w sobie ma - alleluja.
Chcemy zgłębić słowa treść - alleluja,
Braciom je radośnie nieść - alleluja.
Chcemy nim na co dzień żyć - alleluja.
I w przyjaźni z Bogiem być - alleluja.
Źródło życia, Panie nasz - alleluja.
Ty nam wieczne życie dasz - alleluja.
Prowadź wśród zawiłych dróg - alleluja
W Trójcy Świętej jeden Bóg - alleluja.
poniedziałek, 23 kwietnia 2012
Tydzień Biblijny
Szczęść Boże!
Biblia jest Księgą Życia. Uczy nas miłości, wiary, posłuszeństwa, pokory, sprawiedliwości. Pomaga wybierać właściwą drogę życia, wspiera w powołaniu, pomaga w przeciwnościach. Jest to Słowo, które sam Bóg kieruje do nas - do ludzi. Chce powiedzieć nam, że cały czas kocha nas, wstawia się za nami i po prostu jest...
Nie trzeba mieć wielkiego wykształcenia, pięknego, bogato zdobionego wydania. Wystarczy chcieć, wsłuchać i zagłębić się w Słowo Boże. Wybrać ulubiony fragment, czytanie na dziś lub o, tak otworzyć na przykładowej stronie...
Temat tegorocznego Tygodnia skłania do refleksji. Każdy z nas, bez wyjątku tworzy Kościół. Jesteśmy jedną, wielką wspólnotą połączoną miłością do Boga. Naszym zadaniem jest pięlegnowanie tej miłości, dbanie o nią, rozwijanie jej. Musimy mieć tego świadomość. Kościół to też bliźni. Czy potrafię w drugim człowieku dostrzec oblicze Boga? Czy potarfię pomagać, dawać siebie innym?
Wczoraj rozpoczęliśmy Tydzień Biblijny pod hasłem:
"Kościół domem budowanym przez miłość". (por. 1 Kor 8,1).
Biblia jest Księgą Życia. Uczy nas miłości, wiary, posłuszeństwa, pokory, sprawiedliwości. Pomaga wybierać właściwą drogę życia, wspiera w powołaniu, pomaga w przeciwnościach. Jest to Słowo, które sam Bóg kieruje do nas - do ludzi. Chce powiedzieć nam, że cały czas kocha nas, wstawia się za nami i po prostu jest...
Nie trzeba mieć wielkiego wykształcenia, pięknego, bogato zdobionego wydania. Wystarczy chcieć, wsłuchać i zagłębić się w Słowo Boże. Wybrać ulubiony fragment, czytanie na dziś lub o, tak otworzyć na przykładowej stronie...
Temat tegorocznego Tygodnia skłania do refleksji. Każdy z nas, bez wyjątku tworzy Kościół. Jesteśmy jedną, wielką wspólnotą połączoną miłością do Boga. Naszym zadaniem jest pięlegnowanie tej miłości, dbanie o nią, rozwijanie jej. Musimy mieć tego świadomość. Kościół to też bliźni. Czy potrafię w drugim człowieku dostrzec oblicze Boga? Czy potarfię pomagać, dawać siebie innym?
"Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem które pochodzi z ust Bożych"
czwartek, 19 kwietnia 2012
Habemus Papam
Szczęść Boże!
W poniedziałek obchodziliśmy urodziny naszego Papieża Benedykta XVI, a dziasiaj świętujemy Jego wybór na Stolicę Piotrową, który miał miejsce w 2005r.
Można by i można pisać o życiu naszego Papieża, Jego dzieciństwie, drodze do kapłaństwa itp. Jednak pragnę skupić się dzisiaj tylko na tym jednym dniu - wyborze Josepha Ratzingera na głowę Kościoła Katolickiego.
Kardynała Ratzingera wybrano w II Konklawe, po czterech głosowaniach. Został 265. papieżem. Po Jego ogłoszeniu przemówił słowami:
W poniedziałek obchodziliśmy urodziny naszego Papieża Benedykta XVI, a dziasiaj świętujemy Jego wybór na Stolicę Piotrową, który miał miejsce w 2005r.
Można by i można pisać o życiu naszego Papieża, Jego dzieciństwie, drodze do kapłaństwa itp. Jednak pragnę skupić się dzisiaj tylko na tym jednym dniu - wyborze Josepha Ratzingera na głowę Kościoła Katolickiego.
Kardynała Ratzingera wybrano w II Konklawe, po czterech głosowaniach. Został 265. papieżem. Po Jego ogłoszeniu przemówił słowami:
"Umiłowani bracia i siostry. Po wielkim papieżu Janie Pawle II kardynałowie wybrali mnie – prostego, skromnego pracownika winnicy Pana. Pocieszam się faktem, że Pan potrafi się posługiwać niedoskonałymi narzędziami i działać przy ich pomocy, a przede wszystkim zawierzam się waszym modlitwom. W radości Pana zmartwychwstałego, ufni w Jego stałą pomoc, idziemy przed siebie. Pan nam pomoże, a Maryja, Jego Najświętsza Matka, stoi u naszego boku. Dziękuję."
24 kwietnia podczas inauguracyjnej Mszy Św. - Benedykt XVI zatwierdził swój pontyfikat. Otrzymał, wtedy Paliusz oraz Pierścień św. Piotra ( tzw. Pierścień Rybaka ). Wybrał imię Benedykt - na cześć Papieże Benedykta XV ( który walczył o pokój podczas I wojny światowej) oraz św. Benedykta.
poniedziałek, 16 kwietnia 2012
Benedykt XVI
Z okazji 85. urodzin składamy naszemu kochanemu Papieżowi Benedyktowi XVI najserdeczniejsze życzenia. Dziękujemy Ci za Twoje słowa pełne Bożej Miłości, otuchy i nadziei, za to, że każdego dnia przybliżasz nam Boga i uczysz nas pokory i Miłości wobec Niego. Dziękujemy Ci, że rozpalsz w nas wrażliwość na los i problemy drugiego człowieka. Każdą modlitwą przekazujsz nam prawdziwe świadectwo wiary i trwania z Bogiem i w Bogu. Dziękujemy Ci za to, że tak bardzo dbasz o losy Kościoła i o pokój w świecie. Dziękujemy Ci za Twoją całą posługę. Niech Bóg wspiera Cię i umacnia, w każdym dniu Twojego życia.
niedziela, 15 kwietnia 2012
Niedziela Bożego Miłosierdzia
Szczęść Boże!
W II Niedzielę Wielkanocną obchodzimy uroczystość Bożego Miłosierdzia. Było one obchodzone już wcześniej w kilku diecezjach, ale dopiero 30 kwietnia 2000r. papież bł.Jan Paweł II ogłosił to święto dla całego Kościoła.
Inspiracją była św.s.Faustyna Kowalska ( święto przypada w dniu jej kanonizacji), do której sam Pan Jezus skierował następujące słowa:
Ten piękny dzień, uświadamia nam, jak bardzo Bóg nas kocha i, jak bardzo pragnie tego, abyśmy i my Go kochali. Choćbyśmy upadli, zagubili się, zwątpili, po ludzku przegrali, dla Boga nadal pozastajemy Jego umiłowanymi dziećmi. On pozwala nam podnosić się, trwać, kochać i przebaczać. Jego ramiona cały czas są otwarte i czekają na nas...
JEZU, UFAM TOBIE - TY TEŻ ZAUFAJ MU I ZAWIERZ MU CAŁE SWOJE ŻYCIE. ON CIĘ KOCHA NA CAŁĄ WIECZNOŚĆ.
W II Niedzielę Wielkanocną obchodzimy uroczystość Bożego Miłosierdzia. Było one obchodzone już wcześniej w kilku diecezjach, ale dopiero 30 kwietnia 2000r. papież bł.Jan Paweł II ogłosił to święto dla całego Kościoła.
Inspiracją była św.s.Faustyna Kowalska ( święto przypada w dniu jej kanonizacji), do której sam Pan Jezus skierował następujące słowa:
"Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699)."
Koronka do Miłosierdzia Bożego
(do odmawiania na zwykłej cząstce różańca)
Na początku:
Ojcze nasz...
Zdrowaś Mario...
Wierzę w Boga...
Na dużych paciorkach:
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę
i Bóstwo Najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego
Jezusa Chrystusa, na przebłagania za grzechy nasze
i świata całego.
Na małych paciorkach:
Dla Jego bolesnej Męki miej miłosierdzie dla nas
i świata całego.
Na zakończenie (3 razy):
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny,
zmiłuj się nad nami i nad całym światem.
O Krwi i Wodo, któraś wytrysnęła z Serca Jezusowego
jako zdrój miłosierdzia dla nas, ufam Tobie"
(Dzienniczek Bł. s. Faustyny 1,93).
(do odmawiania na zwykłej cząstce różańca)
Na początku:
Ojcze nasz...
Zdrowaś Mario...
Wierzę w Boga...
Na dużych paciorkach:
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę
i Bóstwo Najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego
Jezusa Chrystusa, na przebłagania za grzechy nasze
i świata całego.
Na małych paciorkach:
Dla Jego bolesnej Męki miej miłosierdzie dla nas
i świata całego.
Na zakończenie (3 razy):
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny,
zmiłuj się nad nami i nad całym światem.
O Krwi i Wodo, któraś wytrysnęła z Serca Jezusowego
jako zdrój miłosierdzia dla nas, ufam Tobie"
(Dzienniczek Bł. s. Faustyny 1,93).
Ten piękny dzień, uświadamia nam, jak bardzo Bóg nas kocha i, jak bardzo pragnie tego, abyśmy i my Go kochali. Choćbyśmy upadli, zagubili się, zwątpili, po ludzku przegrali, dla Boga nadal pozastajemy Jego umiłowanymi dziećmi. On pozwala nam podnosić się, trwać, kochać i przebaczać. Jego ramiona cały czas są otwarte i czekają na nas...
JEZU, UFAM TOBIE - TY TEŻ ZAUFAJ MU I ZAWIERZ MU CAŁE SWOJE ŻYCIE. ON CIĘ KOCHA NA CAŁĄ WIECZNOŚĆ.
sobota, 14 kwietnia 2012
Zwycięzca śmierci...
1) Zwycięzca śmierci, piekła i szatana,
Wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana
Naród niewierny trwoży się, przestrasza
Na cud Jonasza. Alleluja!
2) Ziemia się trzęsie, straż się grobu miesza,
Anioł zstępuje, niewiasty pociesza:
"Patrzcie, tak mówi, grób ten próżny został,
Pan z martwych powstał." Alleluja!
3) Ustąpcie od nas smutki, troski, żale,
Gdy Pan Zbawiciel tryumfuje w chwale;
Ojcu swojemu już uczynił zadość,
Nam niesie radość. Alleluja!
4) Cieszy swych uczniów, którzy wierni byli,
Utwierdza w wierze, aby nie wątpili:
Obcuje z nimi, daje nauk wiele
O swym Kościele. Alleluja!
Wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana
Naród niewierny trwoży się, przestrasza
Na cud Jonasza. Alleluja!
2) Ziemia się trzęsie, straż się grobu miesza,
Anioł zstępuje, niewiasty pociesza:
"Patrzcie, tak mówi, grób ten próżny został,
Pan z martwych powstał." Alleluja!
3) Ustąpcie od nas smutki, troski, żale,
Gdy Pan Zbawiciel tryumfuje w chwale;
Ojcu swojemu już uczynił zadość,
Nam niesie radość. Alleluja!
4) Cieszy swych uczniów, którzy wierni byli,
Utwierdza w wierze, aby nie wątpili:
Obcuje z nimi, daje nauk wiele
O swym Kościele. Alleluja!
poniedziałek, 9 kwietnia 2012
Poniedziałek Wielkanocny
Szczęść Boże!
Tradycyjnie, jak zawsze w Poniedziałek Wielkanocny w Kościołach zbieramy pieniądze na rzecz uczelni katolickich. Jest to piękny gest, który pozwala na utrzymanie ważnych uczelni, a także dzięki temu wspieramy młodych studentów w ich drodze powołania.
W Archidiecezji Wrocławskiej zbieramy na PWT i Seminarium. Wszystkim, którzy w sposób materialny i duchowny wspierają te uczelnie serdecznie dziękuje! Bóg zapłać !
W ramach przypomnienia: Od dziś można zapisać się już na Lednicę - zarówno na 2 czerwca, jak i na rekolekcje! Naprawdę warto :)
http://www.lednica2000.pl/
Tradycyjnie, jak zawsze w Poniedziałek Wielkanocny w Kościołach zbieramy pieniądze na rzecz uczelni katolickich. Jest to piękny gest, który pozwala na utrzymanie ważnych uczelni, a także dzięki temu wspieramy młodych studentów w ich drodze powołania.
W Archidiecezji Wrocławskiej zbieramy na PWT i Seminarium. Wszystkim, którzy w sposób materialny i duchowny wspierają te uczelnie serdecznie dziękuje! Bóg zapłać !
W ramach przypomnienia: Od dziś można zapisać się już na Lednicę - zarówno na 2 czerwca, jak i na rekolekcje! Naprawdę warto :)
http://www.lednica2000.pl/
"Święta Paschalne
są czasem Chrystusa,
który zmartwychwstaje,
aby przekonać nas,
że jest Bogiem,
któremu warto wierzyć,
któremu warto zaufać
i którego warto kochać."
są czasem Chrystusa,
który zmartwychwstaje,
aby przekonać nas,
że jest Bogiem,
któremu warto wierzyć,
któremu warto zaufać
i którego warto kochać."
Panie Jezu Chryste, niech Twoja Miłość przepełnia mnie. Niech codziennie w moim sercu dokonuje się Twoje Zmartwychwstanie. Niech ufam tylko Tobie. Niech moje życie będzie Twoim odzwierciedleniem. Niech nie żyje według tego świata, ale według Ciebie. Niech raduję się z tego, że jesteś ze mną w każdym momencie mojego życia, że mnie wspierasz, podnosisz z grzechów, pozwalasz znieść cierpienie.
Zawierzam Ci i oddaje całe swoje życie. Trwaj we mnie na wieki.
Amen.
sobota, 7 kwietnia 2012
Niedziela Zmartwychwstania
Szczęść Boże !
Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczęła się już w nocy. Weszliśmy tym samym w radosny czas Zbawienia, dziękując Chrystusowi, że wybawił nas od śmierci i grzechu, że dał nam życie wieczne.
Kościół nie mogąc ująć w jednym dniu wielkiej radości Zbawienia, świętuje Oktawę Zmartwychwstania Pańskiego - przez osiem dni powtarza się tą samą prawdę, o zwyciężeniu dobra nad złem, życia nad śmiercią, nadziei nad zwątpieniem, miłości nad nienawiścią. Oktawa kończy się Niedzielą Miłosierdzia Bożego.
40 dni pokuty, nawrócenia przeistoczyły się w radość, szczęście, że Jezus zwyciężył nad śmiercią, złem i grzechem. Miłość, sprawiedliwość, wolność triumfują. Oto Bóg, umiera za nas i dla nas na Krzyżu, aby dać nam piękną lekcję Miłości i Odwagi, aby pokazać nam, że można Zwyciężyć. Jezus przez Swoje Zmartwychwstanie daje nam też życie wieczne. Nie musimy się już bać, życie bowiem wygrało nad śmiercią. Jego Królestwo jest dla nas. Wystarczy tylko wierzyć w Niego i mieć nadzieję. Pusty grób jest naszym sensem życia. Jest właśnie nadzieją, która nigdy nie umiera. Wierząc nie umieramy, tylko zyskujemy życie. Na całą wieczność...
"A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata"
"A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata"
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam grób pusty
i świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
a miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
o Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam grób pusty
i świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
a miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
o Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
Jezu, mój Mistrzu dziękuje Ci za Twoją ofiarę i zbawienie.
Panie Jezu, proszę Zmartwychwstań w moim sercu. Odnów je. Spraw, abym zawsze pokładała w Tobie moją nadzieję, abyś zawsze był sensem mojego życia, moją radością i szczęściem. Proszę Cię naucz mnie zwyciężać, tak jak Ty. Mój drogi Zbawicielu, chcę żyć tylko z Tobą. Zawierzam Ci i oddaję całe swoje życie. Niech tylko Twoja wola się w nim spełnia. Bądź ze mną na zawsze.
Amen.
JEZUS CHRYSTUS - WCZORAJ I DZIŚ, TEN SAM TAKŻE NA WIEKI!
Wielka Sobota i Zakończenie Triduum Paschalnego
Szczęść Boże !
Czas Wielkiej Soboty to czas oczekiwania i ciszy. W Kościele nie sprawuje się Mszy Św ( choć w nocy rozpoczynają się już uroczystości). Pan Jezus leży w grobie, już za niedługo Zmartwychwstanie...
W Wielką Sobotę święcimy pokarmy - chleb - na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; mięso, wędliny - na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajka - które symbolizują nowe życie.
Właściwie Wielkanoc zaczyna się po zachodzie Słońca. Kapłani wraz z wiernymi zbierają się przed Kościołem, gdzie następuje liturgia Światła - kapłan poświęca ogień, a następnie zapala od niego Paschał, która jest symbolem Jezusa Zmartwychwstałego. Żłobi też na Paschale znak krzyża wypowiadając słowa: "Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen". Na Paschale umieszczana jest też aktualna data i pięć ozdobionych, czerwonych gwoździ na znak ran Chrystusa. Paschał wnoszony jest do ciemnego Kościoła, a wierni odpalają od niego swoje świece i przekazują światło dalej. Jest to niezwykle piękny moment. Śpiewa się też specjalną pieśń - "Exultet", zaczynającą się słowami: "Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się słudzy Boga! Niech zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo!". Następnie czytane jest 9 czytań, które przeplatane są psalmami - Rdz 1,1-2,2; Ps 104,1-2.5-6.10.12-14.24.35c; Rdz 22,1-18; Ps 16,5.8-11; Wj 14,15-15,1; Wj 15,1-2.4-5.17ab-18; Iz 54,4a.5-14; Ps 30,2.45-6a.11-12a.13b; Iz 55,1-11; Iz 12,2-5; Ba 3,9-15.32-4,4; Ps 19,8-11; Ez 36,16-17a.18-28; Ps 42,2-3;Ps 43,3.4; Rz 6,3-11; Ps 118,1-2.16-17.22-23; Mk 16,1-8. Powraca "Alleluja", następuje także poświęcenie wody i odnowienie przyczeń chcielnych. Wigilia Paschalna kończy się Mszą i procesją rezurekcyjną ( najczęściej wokół Kościoła).
piątek, 6 kwietnia 2012
Wielki Piątek
Szczęść Boże!
" Odszedł Pasterz nasz, co ukochał lud.
O Jezu dzięki Ci, za Twej męki trud."
O Jezu dzięki Ci, za Twej męki trud."
Wchodzimy dzisiaj w drugi dzień Tridumm Paschalnego - Wielki Piątek. Jest to jednyny dzień w roku, w którym w Kościele nie sprawuje się Mszy Św. W Kościałach odbywa się Liturgia Męki Pańskiej. Kapłani wchodzą w ciszy. Pod ołtarzem na chwilę kładą się krzyżem. Po modlitwie, czytane jest Słowo Boże - Iz 52,13-53,12; Ps 31,2.6.12-13.15-17.25; Hbr 4,14-16; 5,7-9; Flp 2,8-9. Potem następuje czytanie lub śpiewanie zazwyczaj z podziałem na role Męki Pańskiej wg. św. Jana ( J 18,1-19,42 ). Po homili następuje adoracja Krzyża. uroczysta modlitwa wstawiennicza, gdzie kapłani zawierzają siebie i cały lud Boży, a także, gdzie modlą się za Żydów, niewierzących i o jedność chrześcijań. Potem następuje kulmiunacyjny moment - adoracja Krzyża. Krzyż przykryty jest fioletowym suknem, celebrans powoli Go odsłania, trzykrotnie śpiewając:"Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata", na co wierni odpowiadają: "Pójdźmy z pokłonem". Po całkowitym odłonięciu każdy może podejść i adorować Krzyż. Po Komuni Św, procesją do Grobu Pańskiego zanosi się Monstrancję przykrytą welonem ( wcześniej przyniesioną z Ciemnicy). Następuje cało nocna adoracja. Przy Grobie często w parafiach ustwiają się warty.
Wielki Piątek jest dniem powagi, skupienia, zatopienia się w Mękę Zbawiciela. Obowiązuje post ścisły. W Kościele nie ma ozdób, używane są kołatki.
O godzinie 15:00 ( godzina Śmierci Jezusa), odprawiane są ostatnie Drogi Krzyżowe.
Żyłeś, aby umrzeć.
Umarłeś, aby żyć.
Niech Jezu zawsze noszę Twoje rany i Krzyż. Niech zawsze pamiętam, o tym, że umarłeś dla mnie, aby zwyciężyć. Aby mnie zbawić.
Dziękuje, kochany Jezu, dziękuje...
Ostatnia droga Zbawiciela
Boże, to już dziś. To dziś przyjmiesz na Swoje ramiona ciężar ludzkich grzechów, zła, nienawiści, niesprawiedliwości. To dziś przyjmiesz na Siebie ogrom cierpień. To dziś dasz się ubiczować, przyjmiesz i wysłuchasz wszelkich zelżywości, niemiłych słów. Dasz się opluć, uderzyć w twarz...To dziś Jezu, trzy razy upadniesz i trzy razy podniesiesz się, aby pokazać nam, że kochać to znaczy powstawać. To dziś przebiją Ci Twoje święte ręce, które błogosławiły, podtrzymywały nas, przytulały, trzymały w chwilach niepewności. To dziś włożą Ci na Twoją głowę koronę cierniową. To dziś przebiją też Twoje nogi, które chodziły z nami zawsze. To dziś przebiją Ci Twój bok, z którego wypłynie Krew i Woda. Obmyj nas w nich. Jezu, obmyj nas z naszych grzechów. Naucz nas przyjmować cierpienie. Naucz nas ofiarować się innym. Naucz nam brać nasz Krzyż i podążać za Twoimi śladami. Naucz nas być Twoim obliczem. Naucz nas kochać i przebaczać. Naucz nas umierać, kochany Jezu...
Panie, byłeś niewinny, a bez słowa sprzeciwu przyjąłeś wyrok śmierci. Dla nas taka sytuacja jest zawsze połączona z pokusą postawienia pytania: Gdzie jest Bóg, obrońca niewinnych? Lub: Co to za Bóg, który nie broni swoich wybranych?
Panie, naucz nas w obliczu niesprawiedliwości umacniać naszą wiarę. Daj zrozumieć, że Twój Ojciec potrafi mimo niesprawiedliwości i krzywdy, zrealizować swoje zbawcze plany.
Drzewo krzyża to znak tego wszystkiego, co musiałeś dźwigać od Nazaretu. To znak obowiązków, jakie na Twoje barki, tu na ziemi złożył kochający Cię Ojciec.
Panie Jezu, bywa, że nasze, obowiązki budzą w nas bunt, są za ciężkie, jest ich za wiele. Wtedy pojawia się pokusa, aby je porzucić i uciec, obojętnie gdzie, byle daleko od tego, co należy do obowiązku. Naucz nas, Panie, oczami wiary dostrzegać sens naszych codziennych obowiązków, zwłaszcza, wtedy, gdy jesteśmy nimi bardzo zmęczeni.
STACJA III
Wiara w godzinie klęski
Są sytuacje, gdy wszystko człowiekowi wypada z ręki, rozbija się, rozsypuje, a on sam nie może ustać o własnych siłach. Wtedy pojawia się pokusa rezygnacji. Nic nie ma sensu. Jakże trudno w godzinach klęski dostrzec sens trudu, pracy, życia.
Panie, powstający z pierwszego upadku, naucz nas przeżywać chwile załamań tak, byśmy powstali umocnieni, wierząc Tobie.
STACJA IV
Zawierzyć Bogu
Bolesne spotkanie Matki i Syna. Syn rozumiał sens swego cierpienia. Matka, chociaż nie rozumiała, wierzyła, że taka jest droga do zwycięstwa. Tego zawierzenia uczyła się przez całe życie. Czekała na miecz boleści, który miał przeniknąć Jej Serce. Teraz wiedziała, jaki on jest ostry i jak głęboko rani jego uderzenie.
Matko Bolesna, bądź Przewodniczką na drodze naszego zawierzenia Bogu.
STACJA V
Wiara w wartość dobroci
Przymuszono go, by włączył się w zbawcze dzieło otwierania bramy świata wiary. Uczynił to pod presją, a mimo to jego dobry czyn zaowocował. Synowie: Aleksander i Rufus weszli w świat wiary. Ktokolwiek bezinteresownie czyni dobro, choćby z musu, otrzyma jego owoce. Prawdziwe dobro zawsze wydaje owoc.
Święty Szymonie, wraz ze swymi świętymi synami, uproś nam łaskę wiary w to, że zawsze warto być dobrym.
STACJA VI
Współpraca z łaską
Nie miała wiele czasu, aby się zastanawiać. To był moment. Znalazła się blisko, zobaczyła zniekształconą twarz Zbawiciela, podeszła i otarła Jego Oblicze.
Panie Jezu, każdy kto chce wejść na drogę doskonalenia wiary, musi korzystać z łaski uczynkowej. Weronika zrobiła to doskonale. Wykorzystała niepowtarzalną chwilę, możliwość wykonania dobrego czynu. Za minutę byłoby już za późno. Jej dzieło trwało kilkadziesiąt sekund, owoc tego dzieła będzie trwał wiecznie. Tak jest z każdym czynem, kiedy człowiek współpracuje z łaską.
Święta Weroniko, naucz nas wykorzystywać każdą okazję do czynienia dobra. Naucz współpracować z łaską uczynkową.
STACJA VII
Przezwyciężyć zniechęcenie
Zniechęcenie. Jedna z groźnych pokus na drodze wiary. Uderza w człowieka, kiedy do celu jeszcze daleko. Trud drogi wielki, a jego owoców nie widać. Wtedy pojawia się pytanie, czy warto się trudzić dalej. A może nigdy nie dojdę, zatem czy warto?
Powiedziałeś, Panie: „Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony", a teraz objawiasz nam, co to znaczy trwać do końca. Zmęczony, wyczerpany do ostatka, powstajesz, aby iść dalej. Panie, naucz nas pokonywania wszelkich pokus zniechęcenia.
STACJA VIII
Wartość upomnienia
Panie Jezu, upominasz płaczące niewiasty Czy wykorzystają to upomnienie? Czy warto upominać? Chodziło Ci o to, by i one weszły na drogę wiary. Czy Twoje upomnienie pomogło im w postawieniu tego kroku?
Nie wiemy, Panie, czy słowa Twoje trafiły do ich serc. Chcemy się jednak przy tej stacji uczyć przyjmowania Twoich upomnień, wtedy gdy popełniamy błędy i gdy brakuje nam odwagi Prosimy Cię, Panie, nie rezygnuj nigdy z upomnień kierowanych do nas.
STACJA IX
Wobec pokusy zwątpienia
Najcięższym grzechem jest zwątpienie które często zamienia się w grzech rozpaczy. Wówczas człowiek odcina się od Boga. Zwątpienie pojawia się wówczas, gdy człowiek w obliczu przerastających go trudności, nie wierzy w pomoc Boga Pojawia się, gdy człowiek zapomina, że Ty Panie jesteś Przewodnikiem. Ty wybierasz drogę i pomagasz w pokonywaniu trudności i wszelkich przeszkód, jakie na tej drodze się znajdują. Panie Jezu, zbaw nas od zwątpienia.
STACJA X
Zniesławienie próbą wiary
Zniesławienie to zniszczenie dobrego imienia. Panie, ludzie odzierają Cię z szat, ale Twój Ojciec i to wykorzysta dla ubogacenia świata. W naszym życiu również bywają bardzo trudne godziny zniesławienia. Aby przez nie przejść zwycięsko, trzeba mocno uchwycić się Twojej Ręki. Wtedy stacja dziesiąta naszego życia ubogaci nasze serce, a przez nas i innych.
Panie Jezu, stojący nago wobec tłumu, przeprowadź nas prze trudne godziny zniesławienia i spraw, byśmy wówczas umieli zawierzyć Tobie.
STACJA XI
Wiara w obliczu cierpienia
Cierpienie jest zawsze godziną próby wiary. Dziękujemy Ci, Panie, za przykład cierpienia. Nigdy nie uwierzylibyśmy, że rozumiesz nas w godzinie naszego cierpienia, gdyby nie gwoździe przeszywające Twoje ręce i nogi.
Razem z Tobą łatwiej nam znosić cierpienie. Tyś je uświęcił. Sprawiłeś, że godziny cierpienia mogą stać się bardzo cenne dla umocnienia naszej wiary. Bądź z nami, Panie, w godzinach naszego cierpienia.
STACJA XII
Śmierć aktem zawierzenia Bogu
„Ojcze, w ręce Twoje oddaję ducha mego". Śmierć Twoja, Panie, staje się aktem zawierzenia Ojcu. Całe nasze życie winno być ciągłym doskonaleniem wiary, abyśmy w ostatnim momencie zdołali uczynić ten zdecydowany krok zawierzenia Ojcu. Jest to wejście w tajemnicę zupełnie dla nas nieznaną. Wiara mówi, że w tej tajemnicy czekają nas ramiona kochającego Ojca.
STACJA XIII
Wiara wobec tajemnicy śmierci
Chryste, Twoja Matka pod krzyżem, trzymając w rękach umęczone ciało Syna, doskonaliła swoją wiarę. Każde spotkanie ze śmiercią osób bliskich może i powinno doskonalić naszą wiarę. Tylko wiara potrafi dostrzec w śmierci początek nowego życia.
Matko Bolesna, naucz nas wykorzystywać pełne bólu rozstania z bliskimi, dla ubogacenia naszego zawierzenia Bogu.
STACJA XIV
Wiara w zmartwychwstanie
Panie, Twój grób jest nadzieją świata. To na tym pustym grobie, który świadczy o Twoim zmartwychwstaniu, Kościół buduje całą swoją wiarę.
Naucz nas, Panie, nieustannie doskonalić wiarę w Twoje zmartwychwstanie, bo w nim jest zawarte nasze zmartwychwstanie.
(ks. Edward Staniek)
" Dzięki śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa symbol hańby i poniżenia stał się symbolem odwagi, męstwa, pomocy i braterstwa. W znaku krzyża ujmujemy dziś to, co najbardziej piękne i wartościowe w człowieku. Przez krzyż idzie się od zmartwychwstania. Innej drogi nie ma. I dlatego krzyże naszej Ojczyzny, krzyże nasze osobiste, krzyże naszych rodzin muszą doprowadzić do zwycięstwa, do zmartwychwstania, jeżeli łączymy je z Chrystusem, który krzyż pokonał. " ( bł. ks.Jerzy Popiełuszko )
Jezu, tam na Krzyżu odniosłeś triumf. Zwyciężyłeś nad grzechem, złem, śmiercią. Pokonałeś wszelkie słabości, aby człowiek patrząc na Ciebie, umiał podnieść się z upadku, aby zgłębiając się w Twój Krzyż też potrafił zwyciężyć. Jezu Chryste naucz nas życia według Twoje Drogi. Bo tylko z Tobą odniesiemy prawdziwe zwycięstwo, bo tylko z Tobą i przez Ciebie dojdziemy do Zmartywchstania...
DROGA KRZYŻOWA:
PANIE, PRZYMNÓŻ NAM WIARY
Stajemy, Panie, na drodze wiodącej na Golgotę. Pragniemy Ci towarzyszyć w ostatnich przeżyciach, jakie wypełniły Twe Serce przed śmiercią. Przychodzimy z prośbą o umocnienie wiary naszej i naszych bliskich. Spraw, by razem z Twoim błaganiem i nasza modlitwa dotarła do Ojca.
Stajemy, Panie, na drodze wiodącej na Golgotę. Pragniemy Ci towarzyszyć w ostatnich przeżyciach, jakie wypełniły Twe Serce przed śmiercią. Przychodzimy z prośbą o umocnienie wiary naszej i naszych bliskich. Spraw, by razem z Twoim błaganiem i nasza modlitwa dotarła do Ojca.
STACJA I
W obliczu niesprawiedliwości
W obliczu niesprawiedliwości
Panie, byłeś niewinny, a bez słowa sprzeciwu przyjąłeś wyrok śmierci. Dla nas taka sytuacja jest zawsze połączona z pokusą postawienia pytania: Gdzie jest Bóg, obrońca niewinnych? Lub: Co to za Bóg, który nie broni swoich wybranych?
Panie, naucz nas w obliczu niesprawiedliwości umacniać naszą wiarę. Daj zrozumieć, że Twój Ojciec potrafi mimo niesprawiedliwości i krzywdy, zrealizować swoje zbawcze plany.
STACJA II
Wiara wobec obowiązku
Wiara wobec obowiązku
Drzewo krzyża to znak tego wszystkiego, co musiałeś dźwigać od Nazaretu. To znak obowiązków, jakie na Twoje barki, tu na ziemi złożył kochający Cię Ojciec.
Panie Jezu, bywa, że nasze, obowiązki budzą w nas bunt, są za ciężkie, jest ich za wiele. Wtedy pojawia się pokusa, aby je porzucić i uciec, obojętnie gdzie, byle daleko od tego, co należy do obowiązku. Naucz nas, Panie, oczami wiary dostrzegać sens naszych codziennych obowiązków, zwłaszcza, wtedy, gdy jesteśmy nimi bardzo zmęczeni.
STACJA III
Wiara w godzinie klęski
Są sytuacje, gdy wszystko człowiekowi wypada z ręki, rozbija się, rozsypuje, a on sam nie może ustać o własnych siłach. Wtedy pojawia się pokusa rezygnacji. Nic nie ma sensu. Jakże trudno w godzinach klęski dostrzec sens trudu, pracy, życia.
Panie, powstający z pierwszego upadku, naucz nas przeżywać chwile załamań tak, byśmy powstali umocnieni, wierząc Tobie.
STACJA IV
Zawierzyć Bogu
Bolesne spotkanie Matki i Syna. Syn rozumiał sens swego cierpienia. Matka, chociaż nie rozumiała, wierzyła, że taka jest droga do zwycięstwa. Tego zawierzenia uczyła się przez całe życie. Czekała na miecz boleści, który miał przeniknąć Jej Serce. Teraz wiedziała, jaki on jest ostry i jak głęboko rani jego uderzenie.
Matko Bolesna, bądź Przewodniczką na drodze naszego zawierzenia Bogu.
STACJA V
Wiara w wartość dobroci
Przymuszono go, by włączył się w zbawcze dzieło otwierania bramy świata wiary. Uczynił to pod presją, a mimo to jego dobry czyn zaowocował. Synowie: Aleksander i Rufus weszli w świat wiary. Ktokolwiek bezinteresownie czyni dobro, choćby z musu, otrzyma jego owoce. Prawdziwe dobro zawsze wydaje owoc.
Święty Szymonie, wraz ze swymi świętymi synami, uproś nam łaskę wiary w to, że zawsze warto być dobrym.
STACJA VI
Współpraca z łaską
Nie miała wiele czasu, aby się zastanawiać. To był moment. Znalazła się blisko, zobaczyła zniekształconą twarz Zbawiciela, podeszła i otarła Jego Oblicze.
Panie Jezu, każdy kto chce wejść na drogę doskonalenia wiary, musi korzystać z łaski uczynkowej. Weronika zrobiła to doskonale. Wykorzystała niepowtarzalną chwilę, możliwość wykonania dobrego czynu. Za minutę byłoby już za późno. Jej dzieło trwało kilkadziesiąt sekund, owoc tego dzieła będzie trwał wiecznie. Tak jest z każdym czynem, kiedy człowiek współpracuje z łaską.
Święta Weroniko, naucz nas wykorzystywać każdą okazję do czynienia dobra. Naucz współpracować z łaską uczynkową.
STACJA VII
Przezwyciężyć zniechęcenie
Zniechęcenie. Jedna z groźnych pokus na drodze wiary. Uderza w człowieka, kiedy do celu jeszcze daleko. Trud drogi wielki, a jego owoców nie widać. Wtedy pojawia się pytanie, czy warto się trudzić dalej. A może nigdy nie dojdę, zatem czy warto?
Powiedziałeś, Panie: „Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony", a teraz objawiasz nam, co to znaczy trwać do końca. Zmęczony, wyczerpany do ostatka, powstajesz, aby iść dalej. Panie, naucz nas pokonywania wszelkich pokus zniechęcenia.
STACJA VIII
Wartość upomnienia
Panie Jezu, upominasz płaczące niewiasty Czy wykorzystają to upomnienie? Czy warto upominać? Chodziło Ci o to, by i one weszły na drogę wiary. Czy Twoje upomnienie pomogło im w postawieniu tego kroku?
Nie wiemy, Panie, czy słowa Twoje trafiły do ich serc. Chcemy się jednak przy tej stacji uczyć przyjmowania Twoich upomnień, wtedy gdy popełniamy błędy i gdy brakuje nam odwagi Prosimy Cię, Panie, nie rezygnuj nigdy z upomnień kierowanych do nas.
STACJA IX
Wobec pokusy zwątpienia
Najcięższym grzechem jest zwątpienie które często zamienia się w grzech rozpaczy. Wówczas człowiek odcina się od Boga. Zwątpienie pojawia się wówczas, gdy człowiek w obliczu przerastających go trudności, nie wierzy w pomoc Boga Pojawia się, gdy człowiek zapomina, że Ty Panie jesteś Przewodnikiem. Ty wybierasz drogę i pomagasz w pokonywaniu trudności i wszelkich przeszkód, jakie na tej drodze się znajdują. Panie Jezu, zbaw nas od zwątpienia.
STACJA X
Zniesławienie próbą wiary
Zniesławienie to zniszczenie dobrego imienia. Panie, ludzie odzierają Cię z szat, ale Twój Ojciec i to wykorzysta dla ubogacenia świata. W naszym życiu również bywają bardzo trudne godziny zniesławienia. Aby przez nie przejść zwycięsko, trzeba mocno uchwycić się Twojej Ręki. Wtedy stacja dziesiąta naszego życia ubogaci nasze serce, a przez nas i innych.
Panie Jezu, stojący nago wobec tłumu, przeprowadź nas prze trudne godziny zniesławienia i spraw, byśmy wówczas umieli zawierzyć Tobie.
STACJA XI
Wiara w obliczu cierpienia
Cierpienie jest zawsze godziną próby wiary. Dziękujemy Ci, Panie, za przykład cierpienia. Nigdy nie uwierzylibyśmy, że rozumiesz nas w godzinie naszego cierpienia, gdyby nie gwoździe przeszywające Twoje ręce i nogi.
Razem z Tobą łatwiej nam znosić cierpienie. Tyś je uświęcił. Sprawiłeś, że godziny cierpienia mogą stać się bardzo cenne dla umocnienia naszej wiary. Bądź z nami, Panie, w godzinach naszego cierpienia.
STACJA XII
Śmierć aktem zawierzenia Bogu
„Ojcze, w ręce Twoje oddaję ducha mego". Śmierć Twoja, Panie, staje się aktem zawierzenia Ojcu. Całe nasze życie winno być ciągłym doskonaleniem wiary, abyśmy w ostatnim momencie zdołali uczynić ten zdecydowany krok zawierzenia Ojcu. Jest to wejście w tajemnicę zupełnie dla nas nieznaną. Wiara mówi, że w tej tajemnicy czekają nas ramiona kochającego Ojca.
STACJA XIII
Wiara wobec tajemnicy śmierci
Chryste, Twoja Matka pod krzyżem, trzymając w rękach umęczone ciało Syna, doskonaliła swoją wiarę. Każde spotkanie ze śmiercią osób bliskich może i powinno doskonalić naszą wiarę. Tylko wiara potrafi dostrzec w śmierci początek nowego życia.
Matko Bolesna, naucz nas wykorzystywać pełne bólu rozstania z bliskimi, dla ubogacenia naszego zawierzenia Bogu.
STACJA XIV
Wiara w zmartwychwstanie
Panie, Twój grób jest nadzieją świata. To na tym pustym grobie, który świadczy o Twoim zmartwychwstaniu, Kościół buduje całą swoją wiarę.
Naucz nas, Panie, nieustannie doskonalić wiarę w Twoje zmartwychwstanie, bo w nim jest zawarte nasze zmartwychwstanie.
(ks. Edward Staniek)
Subskrybuj:
Posty (Atom)